Żelbetonowe stanowisko ogniowe typu "Żbot" (Żelazobetonnaja Ogniewaja Toczka) to konstrukcja użyta po raz pierwszy dla wzmocnienia obrony Moskwy na przełomie 1941/42. Później obiekt masowo zastosowano wokół Leningradu a także na innych odcinkach gdzie choć na krótko stabilizował się front. Po wojnie wiele z nich posadowiono także w Polsce m.in. na plażach w ramach Batalionowych Rejonów Umocnionych.

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIE WZMOCNIENIA SIECI OKOPÓW STANOWISKIEM ŻBOT

ŻBOTy ustawiano najczęściej na drewnianych skrzyniowych podstawch. Po zastosowaniu drewnianej osłony strzelnicy obiekt możliwy był do całkowitego obsypania. Stosunkowo rzadko stosowano prefabrykowaną podstawę żelbetonową. Obserwację prowadzono przez peryskop wysuwany przez umieszczony asymetrycznie w stropie otwór. Waga obiektu - ok. 1700kg

JEDEN Z WARIANTÓW POSADOWIENIA STANOWISKA ŻBOT